Facts of Surat..

Although the stats are bit old and from 2007, nonetheless impressive.  It also gives me a nostalgic feeling and pride, since I grew up in Surat.

1. Diamond capital of the world - 80% of the world's diamond is cut and polished in Surat (in 2005 92% of  the world's diamonds were cut and polished in Surat!!)
2. Textile capital of India - 1 out of every 10 saree in India is manufactured in Surat.
3. Silk capital of India
4. 2nd cleanest city of India.
5. Most number of flyovers in Gujarat.
6. First and the the only multilayer flyover of Gujarat is in Surat.
7. World's fastest growing city - United Nations survey
8. Surat stands as the best city in India to earn fast money and invest money. - The Times of India.
9. India's only zero unemployment city.
10. Surat is one of the most industrially active cities that connect to it - Big corporate houses in Surat are like, Essar, ONGC, Reliance, Shell, L&T, HP, IOC, GAI, and many more.
11. Every international flight to/from India has atleast one passanger from Surat.
12. Only city in Gujarat to have "FAME" & "ADLABS" Theater's Both.
13. Highest income tax paying city in Asia.
14. SMC - Surat Municipal Corporation earns Rs. 1 Crore daily from octroi, which is highest in India.
15. Domino's first pizza outlet in Gujarat was in Surat.
16. In Dasshera 2006... Surat masde a record in western India ...of most number of 4 wheelers and 2 wheelers sale.
17. One of the longest flyover of India is located in Surat.
18. India's only readymade garment park is situated in Surat.
19. World's only public sector jewellery park is situated in Surat.
20. IIn past Surat was a glorious port with ships of more than 84 countries anchored in it's harbour.
21. 40% of India's total man-made fabric production is in Surat.
22. 28% of India's total synthetic output is from Surat.
23. Richest city of Gujarat.
24. Fastest number of growing Crorepati's in India are in Surat.
25. Famous city for making "manja" - thread used for kite flying.
26. Famous city for its unique food - Surti cuisine especailly "UNDHYU".
27. Surat is the city, where Britishers first landed in India.
28. Surat has one of the highest per capita income in Asia.
29. "PONK" is a roasted millet variety that is available only in Surat in the whole world.
30. Surat has been alloted a "S.E.Z. - SPECIAL ECONOMIC ZONE" by the Central Government of India.



Old Classmate..

MY NAME IS ALICE , AND I WAS SITTING IN THE WAITING ROOM FOR MY FIRST APPOINTMENT WITH A NEW DENTIST.

I NOTICED HIS DDS DIPLOMA ON THE WALL, WHICH BORE HIS FULL NAME. SUDDENLY, I REMEMBERED A TALL, HANDSOME, DARK-HAIRED BOY WITH THE SAME NAME HAD BEEN IN MY HIGH SCHOOL CLASS SOME 30-ODD YEARS AGO.

COULD HE BE THE SAME GUY THAT I HAD A SECRET CRUSH ON, WAY BACK THEN?

UPON SEEING HIM, HOWEVER, I QUICKLY DISCARDED ANY SUCH THOUGHT.

THIS BALDING, GRAY-HAIRED MAN WITH THE DEEPLY LINED FACE WAS WAY TOO OLD TO HAVE BEEN MY CLASSMATE.

AFTER HE EXAMINED MY TEETH, I ASKED HIM IF HE HAD ATTENDED MORGAN PARK HIGH SCHOOL ..

'YES. YES, I DID. I'M A MUSTANG,' HE GLEAMED WITH PRIDE.

WHEN DID YOU GRADUATE?' I ASKED.

HE ANSWERED, 'IN 1975. WHY DO YOU ASK?'

YOU WERE IN MY CLASS!', I EXCLAIMED.

HE LOOKED AT ME CLOSELY.

THEN, THAT UGLY,

OLD,

BALD,

WRINKLED FACED,

FAT,

GRAY-HAIRED,

DECREPIT

DUDE 

ASKED,

'WHAT DID YOU TEACH???

Parking Ticket..

Working people frequently ask retired people what they do to make their days interesting.

Well, for example, the other day, Mary my wife and I went into town and visited a shop. We were only in there for about 5 minutes. When we came out, there was a cop writing out a parking ticket.

We went up to him and I said, 'Come on, man, how about giving a senior citizen a break?'

He ignored us and continued writing the ticket.

I called him a dumb ass. He glared at me and started writing another ticket for having worn-out tires.

So Mary called him a shit head. He finished the second ticket and put it on the windshield with the first.

Then he started writing a third ticket.

This went on for about 20 minutes.

The more we abused him, the more tickets he wrote.

Just then our bus arrived, and we got on it and went home. We try to have a little fun each day now that we're retired. It's important at our age.

Excellent collections of Gujarati songs..

Select the song you wish to hear first and click the link at the bottom of the full text to play the song.

૧ તારી બાંકી રે પાઘલડીનું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/taribankire.htm

૨ મારા ભોળા દિલનો http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/marabholadilno.htm

૩ છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/chhanure.htm

૪ નીલ ગગનનાં પંખેરું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/onilgaganna.htm

૫ મારી વેણીમાં ચાર ચાર ફૂલ http://www.mavjibhai.com/madhurGeeto/mariveniman.htm

૬ માહતાબ સમ મધુરો http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/mahatabsam.htm

૭ એક રજકણ સૂરજ થવાને શમણે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/ekrajakan.htm

૮ માઝમ રાતે નીતરતી નભની ચાંદની http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/mazamraate.htm

૯ તારી આંખનો અફીણી http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/tariankhno.htm

૧૦ રાખનાં રમકડાં http://www.mavjibhai.com/madhurGeeto/rakhnaramkada.htm

૧૧ ભાભી તમે થોડા થોડા થાવ વરણાગી http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/obhabhitame.htm

૧૨ તાલીના તાલે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/taliyonatale.htm

૧૩ નજરનાં જામ છલકાવીને http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/najarnajam.htm

૧૪ હે પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/punamnipyari.htm

૧૫ રૂપલે મઢી છે સારી રાત http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/ruplemadhi.htm

૧૬ આજનો ચાંદલિયો મને લાગે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/aajnochandaliyo.htm

૧૭ ઊંચી તલાવડીની કોર http://www.mavjibhai.com/madhurGeeto/unchitalawadi.htm

૧૮ ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/odhani.htm

૧૯ પંખીડાને આ પીંજરુ જૂનું જૂનું લાગે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/pankhidane.htm

૨૦ દિવસો જુદાઈના જાય છે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/divasojudaina.htm

૨૧ સપના રૂપે ય આપ ન આવો http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/sapanarupe.htm

૨૨ ના, ના, નહિ આવું, મેળાનો મને થાક લાગે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/nananahiaavun.htm

૨૩ આવો તો ય સારું, ન આવો તો ય સારું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/aavotoysaru.htm

૨૪ રહેશે અમને મારી મુસીબતની દશા યાદ http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/rahesheamane.htm

૨૫ તમારા અહીં આજ પગલાં થાના http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/tamaraahin.htm

૨૬ ઘાયલને શું થાય છે પૂછો તો ખરા http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/ghayalneshun.htm

૨૭ સાત સમન્દર તરવા ચાલી http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/saatsamandar.htm

૨૮ સાંભળ પંછી પ્યારા http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/panchhipyara.htm

૨૯ હો રાજ મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/horajmanelagyo.htm

૩૦ મને કેર કાંટો વાગ્યો http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/manekerkanto.htm

૩૧ સોનાનું કે રૂપાનું, પિંજરું તે પિંજરું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/pinjarutepinjaru.htm

૩૨ મા તને ખમ્મા ખમ્મા, http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/Khammakhamma.htm

૩૩ મને યાદ ફરી ફરી આવે, મારા અંતરને રડાવે http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/maneyaadfarifari.htm

૩૪ પુણ્ય જો ના થઈ શકે તો પાપથી ડરવું ભલું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/punyajona.htm

૩૫ ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/ghunghate.htm

૩૬ આવી આવી નોરતાની રાત, માર સૈયર ગરબે રમવા હાલો http://www.mavjibhai.com/MadhurGeeto/nortaniraat.htm

How To Not Argue..

1. It takes two to argue. If you don't answer back, there cannot be an argument. Just say, "I don't want to talk about it now" and just softly repeat that phrase.
2. Arguments escalate with the volume of the arguers. "A soft answer turns away wrath" (Proverbs 15:1). The more forcefully the other person argues, the quieter your response becomes. You will see the other side tone down his/her voice in response.
3. You can't have an argument if you agree. "That's a good point." "I hadn't thought about that." "You are definitely right." Focus on where you can agree, not where you differ.
4. Admit you were wrong. No one is ever totally right. Find something to apologize for, to take responsibility for. The other person will feel better and may even own up to some mistakes of his/her own.
5. Do not accuse or attack. Don't say, "You said this!" "You did that!" Ask questions, don't make statements. And ask questions with sincerity not as a cutting sword to make an attack.
6. Remember your goal! In the case of marriage, you want harmony, peace, a good atmosphere, love. Arguments breed stress and anxiety, not peace and pleasantness. Tell yourself: I love my spouse, I love my kids, I love my money (divorces cost a lot of money).
7. Don't be foolish to show disrespect to your chosen one and to yourself by saying things that are damaging, mean or not worthwhile. You chose this person to be your spouse. This is the person above all others who has the qualities to be chosen over the other billions of people on this planet.
8. Turn the argument into a discussion. Don't defend a position; set forth an idea or problem to be clarified. People of good will who reason together can come to a common conclusion. Listen with an open mind. Be a judge, not a lawyer!
9. Ask yourself, "Is this argument really worth it?" In the end, whatever you are arguing about may be ultimately trivial. Likely, there are other issues regarding communication, respect, responsibilities which create the angst and anger leading to arguments - rather than discussions.

Income Tax System Made Simple..

Suppose that every day, ten men go out for beer and the bill for all ten comes to $100.

If they paid their bill the way we pay our taxes, it would go something like this:

The first four men (the poorest) would pay nothing.

The fifth would pay $1.

The sixth would pay $3.

The seventh would pay $7.

The eighth would pay $12.

The ninth would pay $18.

The tenth man (the richest) would pay $59.

So, that's what they decided to do.

The ten men drank in the bar every day and seemed quite happy

with the arrangement, until on day, the owner threw them a curve.

"Since you are all such good customers," he said, "I'm going to reduce

the cost of your daily beer by $20."Drinks for the ten now cost just $80.

The group still wanted to pay their bill the way we pay our taxes so the

first four men were unaffected. They would still drink for free. But

what about the other six men - the paying customers? How could they divide

the $20 windfall so that everyone would get his 'fair share?'

They realized that $20 divided by six is $3.33. But if they subtracted

that from everybody's share, then the fifth man and the sixth man would

each end up being paid to drink his beer.

So, the bar owner suggested that it would be fair to reduce each

man's bill by roughly the same amount, and he proceeded to work out the

amounts each should pay.

And so:

The fifth man, like the first four, now paid nothing (100% savings).

The sixth now paid $2 instead of $3 (33%savings).

The seventh now pay $5 instead of $7 (28%savings).

The eighth now paid $9 instead of $12 (25% savings).

The ninth now paid $14 instead of $18 (22% savings).

The tenth now paid $49 instead of $59 (16% savings).

Each of the six was better off than before. And the first four continued

to drink for free. But once outside the restaurant, the men began to

compare their savings.

"I only got a dollar out of the $20,"declared the sixth man. He pointed

to the tenth man," but he got $10!"

"Yeah, that's right," exclaimed the fifth man. "I only saved a dollar,

too. It's unfair that he got TEN times more than I!"

"That's true!!" shouted the seventh man. "Why should he get $10 back

when I got only two? The wealthy get all the breaks!"

"Wait a minute," yelled the first four men in unison. "We didn't get

anything at all. The system exploits the poor!"

The nine men surrounded the tenth and beat him up.

The next night the tenth man didn't show up for drinks, so the nine

sat down and had beers without him. But when it came time to pay the

bill, they discovered something important. They didn't have enough money between

all of them for even half of the bill!

And that, boys and girls, journalists and college professors, is how our

tax system works. The people who pay the highest taxes get the most

benefit from a tax reduction. Tax them too much, attack them for being

wealthy, and they just may not show up anymore. In fact, they might

start drinking overseas where the atmosphere is somewhat friendlier.

For those who understand, no explanation is needed. For those who do

not understand, no explanation is possible.

Acknowledegement..

What Happens in Heaven

I dreamt that I went to Heaven and an angel was showing me around. We walked side-by-side inside a large workroom filled with angels.

My angel guide stopped in front of the first section and said, "This is the Receiving Section. Here, all petitions to God said in prayer are received."

I looked around in this area, and it was terribly busy with so many angels sorting out petitions written on voluminous paper sheets and scraps from people all over the world.

Then we moved on down a long corridor until we reached the second section.

The angel then said to me, "This is the Packaging and Delivery Section.

Here, the graces and blessings the people asked for are processed and delivered to the living persons who asked for them."

I noticed again how busy it was there.

There were many angels working hard at that station, since so many blessings had been requested and were being packaged for delivery to Earth.

Finally at the farthest end of the long corridor we stopped at the door of a very small station. To my great surprise, only one angel was seated there, idly doing nothing.

"This is the Aknowledgment Section," my angel friend quietly admitted to me. He seemed embarrassed "How is it that? There's no work going on here?" I asked.

"So sad," the angel sighed. "After people receive the blessings that they asked for, very few send back acknowledgments.

"How does one acknowledge God's blessings?" I asked.

"Simple," the angel answered. "Just say, "Thank you, God."

"What blessings should they acknowledge? " I asked.

"If you have food in the refrigerator, clothes on your back, a roof overhead and a place to sleep you are richer than 75% of this world. "If you have money in the bank, in your wallet, and spare change in a dish, you are among the top 8% of the world's wealthy.

"And if you get this on your own computer, you are part of the 1% in the world who has that opportunity. "

Also .....

"If you woke up this morning with more health than illness .... you are more blessed than the many who will not even survive this day.

"If you have never experienced the fear in battle, the loneliness of imprisonment, the agony of torture, or the pangs of starvation .. you are ahead of 700 million people in the world.

"If you can attend a prayer meeting without the fear of harassment, arrest, torture or death you are envied by, and more blessed than, three billion people in the world.

"If your parents are still alive and still married .. you are very rare.

If you can hold your head up and smile, you are not the norm, you're unique to all those in doubt and despair."

Ok, what now? How can I start?

If you can read this message, you just received a double blessing in that someone was thinking of you as very special and you are more blessed than over two billion people in the world who cannot read at all.

We have to learn to count our blessings.

સ્વાદરસિયા ગુજરાતીઓ..

Interesting article.  Proud to be a Gujarati.
-------

ગુજરાતી થાળીને આંતરરાષ્ટ્રીયસ્થાન, સ્વાદરસિયા ગુજરાતીઓ.

જગતના સ્વાદરસિયા(ખાઉધરાનહીં) લોકોમાં ગુજરાતીઓ પ્રથમ ક્રમે આવે. આટલી બધી વૈવિઘ્ય પૂર્ણ અને આટલી સંખ્યામાં વાનગીઓ જગતની કોઇ પ્રજા પાસે નહીં હોય. કડવા સિવાયના તમામ રસો જેની જીભેથી ટપકતા હોય અને રસરંજક ખાણું ખાવા સાવસામાન્ય આરામગાહ (રેસ્ટોરાં) આગળ પણ લાઇન લગાવીને ઊભા હોય તો તે માત્ર ગુજરાતી હોઇ શકે.

ગુજરાતી લોકોની જમવાની ટેવ વિશિષ્ટ છે. ભર્યે ભાણે જમવાની આદતને લીધે ગુજરાતી થાળીએ આંતરરાષ્ટ્રીય સ્થાન પ્રાપ્ત કર્યું છે. ગુજરાતી થાળીમાં ઓછામાં ઓછી બાર વાનગીઓ તો હોય જ. જેમ થાળીમાં વધુ વાનગી તેમ સમૃદ્ધિ વધુ. આથી અન્ય પ્રજાની વાનગીઓ નવ ઇંચના વ્યાસવાળી સપાટ ડીશમાં જમી શકાય.

જ્યારે ગુજરાતી થાળી બાર ઇંચના વ્યાસવાળી તો હોય જ, પરંતુ તેને કાંઠા પણ હોય અને તેમાં પાંચ-છ વાટકીઓ પણ હોય તેથી અન્નકૂટ ભરી શકાય. સર્વપ્રથમ તો થાળીમાં રોટલી કે ભાખરી કે પૂરી કે રોટલો કે પરાઠા કે પુરણપોળીમાંથી એક કે બે અગ્નિમાં શેકીને કે તેલમાં તળીને બનાવી શકાય તેવી વાનગી હોય જ.પછી વારો આવે શાકનો. બે જાતનાં શાક તો જોઇએ જ. એક રસાવાળું અને બીજું સૂકું. એવી રીતે બે કઠોળ પણ જોઇએ.  દાળ અથવા કઢી-બેમાંથી એક ચાલે. પછી આવે ફરસાણ. ફરસાણ વિના જીભનો ચટાકો સંતોષાય નહીં. ફરસાણ પણ બે જોઇએ. એક તળેલું અને એક વઘારેલું. ફરસાણ ખવાય ચટણી સાથે એટલે બે પ્રકારની ચટણી જોઇએ. એક તીખી અને એક ગળી. આમ તો ગુજરાતી રસોઇમાં દાળ, શાક અને ફરસાણમાં ઉપલક ગળપણ તો હોય જ. તેમ છતાં બે મીઠાઇ તો જોઇએ જ, તેમાં પણ દૂધના પાયાવાળી-શીખંડ, બાસુદી, ખીર- એક તો હોય જ.

ગળ્યું એટલે ગળ્યું, બીજું બધું બળ્યું. આ બધી વાનગીઓથી થાળ ભરાય પછી પાપડ, અથાણું, કચુંબર(સલાડ) તથા છાશ તો હોય જ.

કાઠિયાવાડી થાળી એ ગુજરાતી થાળીની જ એક બહેન કહી શકાય. તેમાં રોટલા, ભાખરી, ઢેબરાં, ચાનકી વગેરેમાંથી બે-ત્રણ વસ્તુ હોય. રોટલા કે થેપલાં સાથે માખણ ને ગોળ અનિવાર્ય. શાકમાં રિંગણનું ભડથું અનિવાર્ય. મીઠાઇમાં સુખડી, માલપુઆ કે લાડુ. બાકી બધું લગભગ સરખું. આ બંને પ્રકારની થાળીઓને ગીનીઝ બુકઓફ રેકર્ડ્ઝ નોંધાવવી જોઇએ.

ગુજરાતીઓ માટે ભોજન એ માત્ર કેલરીની જરૂર પુરી કરવાનું સાધન નથી. ભોજન એ ઉત્સવનો એક ભાગ છે. ક્યારેક તો ભોજન પોતે જ ઉત્સવ બની જાય છે. ઠાકોરજીને ચડાવતા છપ્પન ભોગ કે અન્નકૂટ ખુદ એક ઉત્સવ છે. શિયાળામાં લીલાં શાકભાજી ભરપૂર પ્રમાણમાં આવે ત્યારે સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાય તરફથી શાકોત્સવ યોજવામાંઆવે છે.

અન્નને ઉત્સવ બનાવવામાં સુરતીલાલાનો જોટો ન મળે. નવેમ્બર-ડિસેમ્બર આવતા જુવારનો પોંક (આંધળી વાનીનો પોંક) ઉત્સવ બને. તાપી પાસે રાવટી તાણી પોંક પડાય. કમિંત બસો રૂપિયે કિલો. પોંક સાથે પોંકના ભજિયાં, લીંબુ-મરીની સેવ તથા તીખા તમતા મસાલાવાળી છાશ ખાવા લોકો નદીકાંઠે જ આજમાવે. મોંઘવારીને હુરતી બોલીમાં સ્વસ્તીવચન સંભળાવતા પોંક ખાતા જાય.

પોંકોત્સવ એ સુરતનો વિશિષ્ટ અન્નોત્સવછે. આવું જ ઘારી બાબતમાં છે. શરદપૂનમ પછીનો દિવસ- ચંદીપડવો એ જથ્થાબંધ ઘારી ખાવાનો દિવસ. લોકો ચંદીપડવાની રાતે ભૂંસુ ને ઘારી લઇ કોઇ નીરાંતવા (!) સ્થળે ચાલ્યા જાય અને લગભગ અડધી રાત સુધી ભુંસુ-ઘારી ખાધા કરે. સુરતમાં અન્નોત્સવ ન હોય એવી એક પણ મોસમ નથી. સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ.

સુરતીલાલને ખાવાના શોખમાં કોઇ ન પહોંચે. પણ બીજાં શહેરો પણ પાછાં પડે તેવાં નથી. નવસારીનું કોલ્હાનું અથાણું-માછલી, ઝીંગા, ચીકન, ડ્રાયફૂટ, કેરી-ખાસ સરકામાં બને અને ફાંઇવ સ્ટાર હોટેલ અનેપરદેશ જાય. વલસાડ અને ઉદવાડાનાં પારસી ધાન-સાકપ્રખ્યાત.

ઉત્તરમસાલા, લીંબુ-મરી, ચોકલેટ, પાઇનેપલ, મેંગો વગેરે દસેક જાતની સિંગ મળે. વડોદરામાં સવારે સવારે પાંચ રૂપિયામાં પુનામીસળ ખાવા લોકો નીકળી પડે. પુનામાં પુનામીસળ નથી મળતું. તેવી જ રીતે સોલાપુર (શોલાપુર)માં સોલાપુરી ચેવડો નથી મળતો. માત્ર વડોદરામાં જ મળેછે.

ભાવનગરને ગાંઠિયાનું ગામ કહેવાય છે. નરસી બાવાના મરીવાળા ગાંઠિયા (મૂળ-અંગુઠિયા) નિકાસથાય છે. એવી જ બીજી ચીજ છે બદામપુરી અને કાજુપુરી. ચારસો રૂપિયે કિલો. વિકલ્પે ભાવનગરના સરેરાશ લોકો બદામપુરી પણ ખાય છે. જો ભાવનગર ગાંઠિયાનું ગામ છે તો રાજકોટ ચેવડાનું ગામ છે.

આજથી પચાસ વર્ષ પહેલાં જયુબિલી બાગના દરવાજે લાકડાની કેબિનમાં ગોરધનભાઇ ચેવડો ને ચટણી વેચતા. આજે તો તેમનાં સગાં-વહાલાંથી બધી થઇને ચાલીસેક ચેવડા અને ચટણીની દુકાનો છે. ચેવડા કરતાં ચટણી વધુ વેચાય છે તેથી ચેવડાના ભાવે ચટણી મળે છે - ચેવડા ઉપરમફત મળતી નથી.

તમને ભૂખ લાગી હોય ને ખીસામાં પૈસા ન હોય તો ઠોંસાગલીમાંથી નીકળવું. બધીજ દુકાનો ભગત પેંડાવાળાની. કોઇક જયસીયારામ ભગત, કોઇ જૂનાભગત વગેરે. પંદર-વીસ પેંડાચાખતાં ગલી પસાર થઇ જાય. એવી જ રીતે ખંભાતનું હલવાસન અને સુરેન્દ્રનગરના સિકંદરની સિંગ અને રેવડી પણ જાણીતાં. ગુજરાતનું એક પણ નગર એવું નથી જ્યાં કોઇને કોઇ ખાવાની ચીજ પ્રખ્યાત નથી. દુકાન પહોળી હોય કે સાંકડી, પણ ચીજ મળે છે ફાંકડી.

એક સમય હતો કે ગુજરાતમાં બહારનું ખાવાનું વજર્ય ગણાતું. મરજાદી કુટુંબો તો માત્ર પોતાના કૂવાનું પાણી જ પીતા. બીજા પાણીથી અભડાઇ જવાય. બહારગામ જવાનું થાય તો અભડાય નહીં તેવું (દૂધમાં રાંધેલું) ભાથું લઇ જવાનું. ચુસ્તપણે ધાર્મિકકુટુંબો કાંદા-લસણ તોશું, બહારનું કોઇપણ રાંધેલું ભોજન ન ખાતા.

મારાં દાદીમા બહારનાં ફળ ખાવા દેતાં, બહારની ચોકલેટ-પીપર ખાઇએ તો દંડ રૂપે સાંજના વાળુમાં દૂધ કે ઘી-બેમાંથી એક ન ખાવાની સજા થતી. ચોકલેટના વિકલ્પે ઘેર સુખડી બનતી. સરકારી નોકરી કરતાં લોકોને નોકરીના ભાગ રૂપે પ્રવાસે જવાનું થાય તો કાચુંસીધું લઇને જતા અને જ્યાં રોકાય ત્યાં જાતે પકાવીને ખાતા.

હજી પણ આપણે ત્યાં એવાં મરજાદી કુટુંબો છે જેનો નવેજ મળતું હોવાથી તે ગલીમાંથી પસાર થતાં નથી.  ડુંગળી-લસણ ખાતા નથી. ચોમાસામાંકંદ ખાતા નથી. દારૂ અને માંસથી પાપ લાગે અને તે લેવાથી નરકમાં જવાય તેવી માન્યતા આજે પણ જીવીત છે.

આ વાતને હજી ૬૦-૬૫થી વધુ વર્ષો થયાં નથી. વિદ્યાર્થીઓ ભણવાઅને યુવાનો નોકરીએ બહારગામ ગયા અને ૧૯૬૦ પછીખાનપાનની ચુસ્તતા તૂટવા લાગી. તેમાં પણખાસ કરીને જાહેર સ્થળે રસોઇ કરનારની જ્ઞાતિ જાણવા મુશ્કેલ બનીપછીથી ખાન-પાનના જ્ઞાતિગત નિયંત્રણો તૂટી ગયાં.

૧૯૬૦ પછી રસોડું બદલાયું. આજે ગુજરાતી ગૃહિણીનું રસોઇઘર ગેસ, ઓવન, મિક્સર, જ્યુસર, ઘંટી, ફ્રીઝ વગેરે તમામ ઉપકરણોથી સજ્જછે. સરેરાશ ગુજરાતી દીવાનખંડ કે શયનખંડની સજાવટ કરતાં રસોઇકક્ષની સજાવટમાં વધારે પૈસા ખર્ચેછે.

ગુજરાતીઓના ખાવાના ચટાકા એટલા વિપુલ છે કે ગુજરાતી આઇટેમ્સની કોઇ પણ યાદી અધૂર જર હેવાની. લગભગ એકસો જાતનાં ભજિયાં અને એકસો જાતના આઇસક્રીમ (તેમાં વળી આઇસક્રીમનાં ભજિયાં) મળતાં હોય ત્યાં સંપૂર્ણ ખાદ્ય યાદી કેવી રીતે બને!

પરપ્રાંતની કે પરદેશની ગુજરાતમાં બનતીવાનગીનું ગુજરાતીકરણ કરવામાં પણ ગુજરાતીઓ એક્કા છે. ચાઇનીઝ ભેળ, જૈન પીઝા, માખણ કે ચીઝના મસાલા ઢોસા કે ઉત્તપમ, વેજિટેરિયન તથા કાંદા વિનાની બર્ગર તેલમાં તળેલાપરાઠા વગેરે વસ્તુઓ જો તે તેવિસ્તારના મૂળ નામે મૂળ લોકોને ખવરાવવામાં આવે તો તેઓ આઘાતપામે.

વળી દરેક વસ્તુમાં ખાંડ તો ખરી જ. સ્વભાવની મીઠાશ જરૂરી છે, ખાદ્યાન્તની મીઠાશ ઝરે છે, આ વાત ગુજરાતીઓ સમજે તો તેમનાં અડધા દર્દોનું આપોઆપ નિવારણ થાય.